روايه جميله للكاتبه مارينا عبود
الطفولية رغم جنانها بس ميقدرش ينكر انها قمرر اووى وأنها تاخد قلب اى حد يشوفها ادهم كان واقف مبتسم وبيبصلها
نور الټفت لقته فى وشها
ادهم قرب ووقف قدامها ومسك ايدها ولفها تانى
ادهم قمررر اووى
نور ابتسمت ووشها احمر من الخجل ودخلت تغير الفستان
ادهم لنفسه انا ايه حصلى ليه كل ما بشوفها او بلمسها بحس بحاجه غريبه مستحيل اكون حبيت بنت المجانين ديه اصلانا انا مش بعترف بالحب ده
ادهم كان واقف بيفكر وقاطعه صوت نور
نور يلاه
ادهم يلاه
ادهم اخد نور وطلع كان حسام واخد رزان فى عربيته وادهم اخد نور فى عربيته ومشيوا
بعد وقت رجعوا البيت
ادهم يلاه انزلى
نور بخبث بقولك ايه يا ادهم
ادهم باستغراب يا نعمم
نور بضحك ه مكتومه ابقاا سلملى على هايدى مراتك ام ابنك وعيالك وفضلت تضحك ونزلت جرى
ادهم فضل دقايق بيحاول يستوعب ثوانى ايه ده خدى يابت
ادهم نزل من العربيه وكان طالع البيت بس وقفه صوت حسام ورزان اللى داخلين يضحكوا
ادهم احم رزان ممكن رقم نور من عندك
رزان بابتسامه حاضر
رزان ملت الرقم ل ادهم وطلع نفس الرقم اللى كلم ادهم الصبح
ادهم لنفسه طب وحيات امك يا نور ما هرحمك بقاا انا تعملى فيه مقلب وتصحينى من الفجر
حسام ادهم يلاه بينا
ادهم احم اعمل حسابك فرح زياد هيبقه معايا فى نفس القاعه
حسام بفرحه اوبااااا بقااا اشطا يلاه بينا
ادهم بابتسامه
يلاااه
فى شقه زياد
زياد رجع البيت ودخل الاوضه واټصدم لما شاف
يتبع.
part 15
زياد دخل اوضته واټصدم لما شاف كارما قاعده على السرير
زياد احم ايه جابك هناا
كارما انا قولتلك انى عاوزه اتكلم معاك وسألت عمتى على معاد رجوعك وقولت استناك
زياد ماشى اى رايك نطلع نروح مكان ونتكلم وبعدين نروح نجبلك فستان الفرح
كارما بهدوء تمام بعد اذنك
كارما كانت طالعه بس زياد مسك ايدها
زياد مالك يا كارما شكلك مضايقه
كارما بعدت ايدها عنه واتكلمت بسخريه مفيش يا حضرت الرائد انا هروح اجهز علشان عندى كلام كتيرر لازم اقولهولك
زياد باستغراب اوك انا هغير لبسى واستناكى
كارما تمام
بعد دقايق كارما جهزت وطلعت لقت زياد مستنيها
كارما يلاه
زياد بابتسامه ماشى يلاه
زياد اخد كارما ونزلوا ركبوا العربيه ومشيوا
بقلمى مارينا عبود
يونس وتأليا
تأليا رجعت العماره وهى بتتلفت شمال ويمين خاېفه من يونس وفجاه حد جه من وراها وكب عليها جركن مياء
تأليا پغضب عاااا اكيد هو مفيش غيره
التفتت لقت يونس واقف ومربع ايده وبيضحك
بصتله پغضب وطلعت جرى على فوق
يونس بضحك هههه ولسه يا ست تأليا
يونس طلع الشقه ودخل غير هدومه وراح فى النوم
فى شقه تأليا
تأليا دخلت وهى الشقه وكان لبسها كله مياء
مامتها ايه يا بنتى اللى عمل فيكى كده
تأليا بعصبيه فيه غير الزفت يونس
مامتها يا بنتى مش كفايه اللى بتعملوه ده انتوا كبار مش صغيرين
تأليا ولو لازم اردهاله
مامتها بضحك طيب خشى يا مجنونه غيرى هدومك وتعالى علشان تتعشى معايا
تأليا حاضر يا نبع الحنان جايه ودخلت تغير هدومها بقلمى مارينا عبود
ف شقه مازن الدمنهورى
مازن رجع هو ورحمه بعد يوم طويل مع بعض ضحك وفسح
خديجه واخيرا رجعتوا
رحمه راحت عند خديجه وحضنتها وحشتينى اووى
خديجه بحب يا روحى وانتى كمان اتاخرتوا كده ليه
رحمه ببراءه مش انا السبب ده مازن
مازن لا ولله
رحمه بضحك اااه
زينب بحب طيب خلاص يا ولاد روحوا غيرو هدومكم وارتاحوا علشان بكره فرح نور وادهم وكمان خطوبه رزان واكيد اليوم هيبقه متعب
مازن اومال نور فين ورزان كمان
خديجه نور قاعده جوا فى البلكونة ورزان فى اوضتها
رحمه طيب انا هروح ل رزان
خديجه ماشى يا حبيبتى
مازن راح علشان يشوف نور لقاها واقفه وسرحانه
مازن راح ووقف جنبها القمر سرحان ف ايه
نور بضحك هلا واخيرا جيت امال الصناره غمزت ولا ايه وغمزتله
مازن قصدك ايه
نور رحمه
مازن مالها
نور اى رايك فيها
مازن بضحك رحمه زيها زيك وزى رزان بالنسبالى هى اختى
نور اممم لما نشوف
مازن بضحك مجنونه بس سيبك منى انتى كنتى سرحانه ف ايه
نور عادى
مازن وهو بيغمزلها اوعى يكون ادهم
نور باستنكار ادهم مين انا افكر ف المچنون ده
مازن بضحك ه كدابه
نور بضحك بصراحه كده عملت فيه مقلب الصبح محصلش
مازن عملتى ايه علشان عارفك مجنونه
نور بضحك هو معندوش رقمى تمام ف لما قومت الصبح بدرى كلمته من الرقم وغيرت صوتى وقولتله
مازن بضحك ههههههه الله ېخرب بيت جنانك
نور بضحك يستاهل
مازن بضحك مجنونه يلاه ادخلى نامى علشان بكره يوم طويل
نور حاضر
مازن نور انتى بجد ناويه على ايه بعد جوازك من ادهم
نور لو رجعنا من المهمه سالمين هنطلق
مازن مظنش هتحبيه يا نور
نور بسخريه انت تعرف عنى كده انا مش بعترف بالحب اصلا
مازن صدقينى هتحبيه وعلاقتكم هتكمل
نور بضحك سيبها على الله تصبح على خير
مازن بحب وانتى بخير
نور دخلت تنام ومازن راح اوضته ونام
فى فيلا المنشاوى
ادهم كان قاعد على السرير وبيفتكر نور ومواقفهم المجنونه
ادهم بابتسامه يا تره القدر مخبيلنا ايه يا نور
ادهم قام بدل هدومه ورجع نام
قدام البحر
زياد وكارما كانوا واقفين وساكتين
زياد كسر الصمت واتكلم مش هتقولى عاوزه تقولى ايه
كارما وقفت قدامه وبصتله بحزن انت صحيح اتجبرت تتجوزنى
زياد بتوتر مين اللى قلك كده
كارما طلعت دفتر مذاكرته من الشنطه وبصتله بعيون مليانه دموع ده
زياد پصدمه وانتى من امته بتاخدى الحاجه بتعتى من غير أذنى يا كارما
كارما بدموع متغيرش الموضوع يا زياد انت مش بتحبنى مش كده قولى وانا اوعدك كل حاجه هتقف وهسافر مع بابا من بكره زياد انا مش عاوزه اتجوزك وانت مجبور على الجوازه ديه انت عارف انى بحبك بس لو انت مش بتحبنى انا مستعده انى ابعد عنك خاالص
زياد انتى مجنونه يابت انتى عارفه كويس انى بحبك اووى وأنه محبتش حد قدك وأنه طول عمرى بحلم باليوم اللى هتكونى فيه مراتى
كارما بدموع امال ايه موضوع انك اتجبرت على الجوازه هاا
زياد بابتسامه علشان كان نفسى اعملك فرح كبير وميكنشى مستعجل لكن فرحنا اتعمل علشان باباكى مسافر وعاوز يطمن عليكى قبل ما يمشى ولما رفضت بابا حطنى بين اختيارين اما اوافق او انسه انه ليااا اهل منكرش انى فرحان اووى انه واخيرا هنتجوز بس مكنشى بالطريقه ديه والمشكله انه بعد يومين عندى مهمه كبيره يعنى هضطر اسيبك من اول يومين جواز انا كان نفسى اخد اجازه من الشغل واتجوزك وبعد كده نسافر نقدى شهر عسلنا ونرجع لكن انا دلوقتى هضطر اسيبك من اول يومين عاجبك كده
كارما
بدموع بس انا مش عاوزه فرح كبير ولا حته زعلانه انك هتسبنى لانى عارفه شغلك انا مش عاوزه غيرك انت يا زياد وانت عارف انى بحبك
زياد وقف قدامها ومسح دموعها انا اسف حقك عليه خلاص متعيطيش
كارما بدموع مش هتسبنى صح
زياد أخدها فى حضنه وباس جبينها مش هسيبك وكفايه دموع بقاا ويلاه علشان اجبلك الفستان ولا عاوزه تحضرى فرحك من غير فستان
كارما بضحك ههه لا يلاه بينا
زياد يلاه
زياد مسك ايدها وركبوا العربيه وراحوا الجاليرى
وبعد وقت اشترو فستان جميل ل كارما وطلعوا
كارما زياد زياد ممكن تجبلى شوكولاته
زياد بضحك مهما كبرتى هتفضلى طفله
كارما بضحك عاجبك ولا مش عاجبك
زياد بغمزه لا عجبنى اوى يلاه تعالى
كارما بفرحه يلاه
زياد مسك ايدها وأشترالها شيكولاتات وايس كريم وقضوا وقت جميل
