روايه اليتيمه والۏحش بقلم نورهان اشرف
المحتويات
بتحاول تنساه لان اللى حصله معاها كان دائما ملازمها فى النوم و الحياه ام عن عزت نسي هند ونسي كل اللى حصل ورجع تانى لحياته العاديه بس كان دائما بيدور على بنت تديله الشعور اللى عاشه مع هند
بعد مرور شهرين
كان قاعد فى مكتبه بيشتغل بكل هدوء وفجاه دخلت عليه بتول زوجته او طليقته
عزت پغضبانتى اى اللى دخلك هنا ودخلتى هنا ازاى
عزت بقرفبقولك اى يا بتول انا مش عاوز واجع دماغ وبعدين انا مش فضيلك اصلا
اقتربت منه بتول للغايه واخذت تداعب شعره وقالت تصدق بقا انى زعلانه منك و اوى كمان بقا يا نوتى نسيت بتول حبيبتك
عزت بسخرية اكبر تخيلي بقا انك مش واحشنى ولا حته بفكر فيكى ولا حته فكر انتى مين انا لو افتكرتك بجد هبقا نوتى
بعد عزت ايدها من علي شعره وقال لا صدقي و قولى انتى عاوزه اى بدل ماجيب الامن يرميكي برا اصل مش عاوز حاجه توسخ المستشفى
بتول اى يا زيزو مالك مش انا بتول حبيبتك اللى كنت بتتمنا منها ضحكه ولو صغيره اى الى غيرك
عزت بسخرية وهو يجلس على كرسيه هو انتى متعرفش ولا انا مقولتلكيش اسكتى مش انا اتجوزت لا وكمان مراتى و حبيبت قلبي حامل عقبالك بقا يا لولو
عزت بمللقلب مين يا لولو ده انا متجوز ست ستك كمان اه بس لو شوفتيها انتى عارفه دى مش نستنى انتى مين لا ده انا عاوز انساه حياتى قبلها ومفتكرش غير اللى معاها دى زاى ما بيقول دي مش ستهم لا دى ست ستهم
بتول ونسيت حبك ليا
لم تتحمل بتول الاهانه اكثر من كدا خرجت من المكتب وهى تحاول ان تتمسك نعم هى لا تحب عزت ولكن كان يكفيها هوسه و حبه لها
ام عند هند كنت تجلس فى غرفتها تبكى من تلك المصبيه الجديده فاهى كنت تحاول ان تنساه ما فعله معاها عزت ولكن بتلك الكارثه التى اصبحت تنموا بډخلها المصبيه اكبر كيف سوف تخبر امها بما حدث هل تقول لها انها ضحيه بنفسها لاجل امها ام تقول ان هذا حدث اڠتصاب لا اكثر
هند بحزن ميفش حاجه يا ماما تعبانه
فضه پخوفلا فيكى يا هند انا قلبي واجعنى عليكى وبيقولى ان فى كارثه حصلت طمنى قلبي يا هند
هند بنهياراه يا امى فى كارثه وكارثه كبيره كمان انا حامل
فضه پصدمهاى حامل ازاى و من مين انطقي قولى قبل ما اقټلك وغسل عاړك بايدي
هند پبكاءعشان تعملى العملية عشان انقذك من المۏت عشان مترحيش منى
فضه بعويليرتك سبتيني
متابعة القراءة