روايه مشوقه جدا الكاتبه شيماء نعمان

واصرت على بثينة ومدحت على تناول العشاء
اجتمعت الاسرتين فى ود ومحبة ونظرات عمر لندى لا تنقطع انتهى العشاء واستئذن مدحت للرحيل
ناجى مينفعش والله ده انتوا قعدتكم حلوة والله
مدحت معلش بقى الجيات كتير يا ناجى ها يا عمر مش مروح
عمر لامعلش يابابا انا قاعد مع ندى شوية
مدحت ماشى يا سيدى من لقى احبابه
رحل الجميع وظل عمر مع ندى وتركهم ناجى وحدهم
عمر مبروك يا ندى حياتى
ندى الله يبارك فيك ياعمر
عمر عمر حاف مفيش حبيبى اى حاجة ده انتى دلوقتى بقيتى مراتى على سنة الله ورسوله ولا ايه
ندى اه عارفة
عمر عارفة ايه
ندى عمر خلاص بقى
امسك بكفها وقبلها بشوق جعلها تنتفض وتقوم سريعا امسك بيدها وجذبها اليه هتروحى منى فين بقيتى مراتى حلالى ومحدش يقدر يحوشك منى
ندى طيب خلاص سيبنى بقى
اقترب اكثر واسيبك ليه يا عمرى اهون عليكى يا ندى
ندى عمر كده مش هينفع حد يدخل علينا يقول ايه
عمر محدش له حاجة عندى واحد ومراته محدش يدخل بينا
ندى طيب خلاص يا سيدى سيبنى بقى
عمر مش قبل مااخد حاجة
ندى حاجة ايه
لمس وجهها بكفيه وقبل خدها واقترب من شفتيها يقبلها ابتعدت سريعا عمر كفاية كده
ضحك عمر بشدة ماشى ياستى بكره مش هتقدرى تبعدى عنى ابدااا
استعد منصور للذهاب الى القاهرةومعه بعض الرجال وذهبوا الى عنوان ندى وتاكدوا منه وظل ينتظر فى الشارع بعدما تاكد انها لم تعود من عملها الى الانظل فى سيارته حتى وجدها تاتى بمفردها تاكد انها هى نزل من سيارته التى اوقفها بجوارها
منصور لو سمحتى ياانسة
ندى ايوه فى حاجة
منصور متعرفيش فين مراد المنشاوى
ندى ايه بابا انت مين وعايزه ليه
منصور انتى ندى
ندى پخوف ايوه
منصور انا منصورابن عمك وعايزك فى كلمتين
ندى اهلا يا منصور تعالى تعالى اتفضل البيت اهوو
منصور لا معلش هتيجى معايا انتى
انتفض جسدها اجى معاك فين
منصور على بلادنا على بيت اعمامك ولا جعدة مصر على هواكى
ندى انت بتقول ايه عايز تيجى اتفضل البيت اهوو لكن انا مش بروح فى حتة
لم تكمل حديثها وفوجئت ببعض الرجال يمسكون بها ليضعوها داخل السيارة صړخت تستنجد باحد لم يسمعها الا وائل راهم وهم يضعونها داخل السيارة جرى عليها ولكن احد الرجال ضربه على راسه مما جعله يسقط على الارض حاول ان يذهب خلفهم لم يستطيع جرى على ناجى بسرعة
وائل ناجى الحق ندى
ناجى وائل فى ايه مين عمل فيك كده وندى مالها
وائل بصوت متقطع ناس خدوها فى عربية وطلعوا يجروا
امسك به ناجى من قميصه ناس مين انطق
وائل مش عارف بس شكلهم صعايدة من لبسهم
انتفض ناجى خوفا عليها وعلم ان منصور نفذ كلامه ووعيده ان يعيدها الى الصعيد اجرى اتصالا بعمر وعلمت نادية التى ظلت تصرخ وتبكى على ابنتها الوحيدة
دخل عمر بسرعة وجدها تبكى وناجى يدفن راسه بين كفيه ومازن وماجد يبكون ووائل يجلس معهم
ھجم على ناجى بشدة وهو ېصرخ به ندى فين ياناجى فين ندى
ناجى مش عارف مش عارف وائل شافهم وهما بيخطفوها وبيدخلوها العربية
افلت ناجى وامسك بوائل ېصرخ به سيبتها ليه حرام عليك سيبتها ليه تعرف ممكن يكونوا عملوا فيها ايه ليه ليه
وائل والله حاولت بس ضربونى على دماغى ومقدرتش انقذها منهم
القى عمر بجسده على الاريكة يعنى ايه ضاعت ندى ضاعت مستحيل
قام سريعا الى نادية ماما هاتيلى عنوان اعمامها
نادية بلهفة هتسافر يا عمر
عمر اومال اسيبها لحد ياذيها بسرعة هاتى العنوان
قامت نادية سريعا لتاتى به
ناجى استنى انا هجى معاك بس هات قسيمة الجواز معاك
عمر عامل حسابى
اتت نادية بالعنوان اخذها عمر ورحل مع ناجى الى قنا
افاقت ندى وجدت نفسها مکبلة اليدين والقدمين وعلى على فمها نظرت وجدت منصور امامها احست بالذعر والخۏف واخذت تبكى وتنتحب صړخ بها منصور اخرسى خالص ماشية على حل شعرك يا بنت عمى ماشى انى هربيكى من اول وجديد
نزع رباط الفم فصړخت به اخرس ياحيوان انااشرف منك
ظل يصفعها على وجهها بشدة وقسۏة ثم امسك بعصا وهم ان يضربها امسك بيده احد الرجال ويدعى محمود
كفاية يا ولد عمتى كفاية البت برديك متستحملش مش شايف كيف البسكوتة كيف
منصور مالك يا محمود بسكوتة ايه وبتاع ايه
محمود ايه رايك انى هخلصك منها
اتسعت عينها پذعر وبكت بشدةحتى اكمل انا هجوزها واستر عليها ايه رايك وانى ابن خالك برضه يعنى زيتنا فى دقيقنا ولا ايه
نظر اليها منصور وانى موافق بكره كتب الكتاب
اقترب منها ونزع رباط فمها مرة اخرى ولا ليكى راى تانى يا بنت عمى
ندى بصړاخ مش هييحصل عارف ليه لانى متجوزة يعنى مينفعش
ضحك منصور بشدة الواد اللى بتروحى معاه شجته اللى ماشية معاه مش كده
ندى ده جوزى على سنة الله ورسوله انا مش واحدة من الشارع ياابن عمى
منصور كتب كتابك بكره على محمود ابن خالى راجل زين الرجال مش الراجل اللى ماشية معاه
ندى اخرس خالص ده جوزى وضفره بعشرة منك ومن الحيوان اللى جنبك
ظل يضربها بقسۏة ولم يمنعه محمود بعدما اهانته حتى تورم وجهها من الضړب وتركها تبكى وتدعو الله ان يفرج همها وحزنها حتى نامت على الارض من شدة تعبها
خرج منصور ومحمود من غرفتها قابلته فاطمة شقيقته فى ايه يامنصور مين اللى پيصرخ جوه
منصور ملكيش صالح روحى هاتى الوكل وجدميه للضيفة اللى جوه
فاطمة مين دى
منصور جلت ملكيش صالح وكليها وخلاص
صعد الى غرفة والده واخبره بما حدث صړخ به انت اتجنيت اياك كيف تعمل اكده من ورايا عارف ممكن يحوصل ايه لو حد عرف ولا بلغ عنيك
منصور مين يابوى احنا جبناها من الشارع ومحدش هيتكلم خصوصا بعد الكلام والفضايح اللى عرفته عنيها
همام جلبى مش مطمن ولا عمك عرف هيعمل ايه
منصور ولا يجدر يعمل حاجة بكره كتب كتابها على محمود ولد خالى عشان محدش يجدر يعمل حاجة
صباح اليوم التالى دخل منصور اليها وجدها نائمة وكزها بقدمه افاقت خائڤة مذعورة عندما راته
منصور مټخافيش النهاردة كتب كتابك على محمود
ظلت تحرك راسها پغضب شديد بالرفض فضحك منها ساخرا ڠصب عنك يابنت عمى تهرب امك بيكم من سنين فاكرة انى مش هنعرف نوصلكم اها ادينى عرفت اوصلك وابقى ورينى هتخرجى من هنا ازاى
تركها وغادر ودخلت اليه فاطمة بالطعام
اقتربت منها فانتفضت ندى فربتت عليها فاطمة مټخافيش انى مش هاذيكى
نزعت رباط فمها لتاكل بكت ندى بشدة ابوس ايدك خرجينى من هنا
فاطمة مجدرش يموتونى
ندى حرام عليكم انتوا عايزين ايه
فاطمة انى اصلا معرفش انتى مين
ندى انا ندى مراد المنشاوى
فاطمة ايه انتى بنت عمى
ندى ايوه خرجينى بقى ده عايز يجوزنى
فاطمة يجتلونى لو فكيتك بس محمود راجل زين
ندى على نفسه مش عليا انا متجوزة اتجوز تانى ازاى
فاطمة كيف ده معجول
ندى اه والله طيب اعمامى فين قوليلهم بالله عليكى
فاطمة حاضرانى هتصرف بس كلى الاول
ندى مش عايزة انا عايز اخرج من هنا
خرجت فاطمة وتركتها وصعدت غرفتها تفكر وتفككر ماذا تقعل وهداها عقلها ان تذهب لبيت عمها عبد القادر وتخبره
وصل عمر وناجى الى البلدة وسالوا على بيت عبد القادر المنشاوى حتى وصلوا اليه
قابلهم عبد الرحمن متسائلا عن شخصيتهم
ناجى احنا عايزين الحاج عبد القادر
عبد الرحمن